Lang geleden; en daar is een reden voor naar aanleiding van de Corona crisis was het gewoon niet leuk meer niets open om even iets te gaan drinken of eten. Maar ook een natuurlijke behoefte was een uitdaging.
En dan nog de ergste diersoort op aarde die massaal de natuur introkken om een alles vernietigende slag toe te brengen. In groep ook al was soms 4 de maximum maakten ze nog lawaai voor 20. En dan de troep en vuiligheid die ze achter lieten mondmaskers blikjes wikkels van fastfood snacks noem het maar op ...
Maar ik heb een weekje vrij van het werk; dus even genieten en we starten met een tocht in Mol 12 km lijkt me doenbaar voor een eerste start wil het natuurlijk lukken dat ik meteen verkeerd loopt en we op het einde 15.9 km afklokken.
We starten bij 'Porte Ventura' de jacht haven aan het Zilvermeer in Mol. Ik had eigenlijk behoorlijk meer volk verwacht maar dit valt echt goed mee :-)
Met bovenstaande foto's zetten we de toon voor toch wel zeker de helft van de wandeling bossen en veel water en een pracht stuk natuur.
Een aantal km op weg loop je langs één van de meren met een aantal eilanden in en dit heb je vast gehoord voor je er aan kwam want de sternen die er huizen maken een hels kabaal.
En plots kom ik dit pracht exemplaar van een zwam tegen aan de voet van een boom.
Kijk wat een panaroma ...en in het echt is het nog veel mooier !
En hoe noemen ze dit in wetenschappelijke termen ?
Kruisbestuiving ?
In iedere geval je zet de paarse en witte bij elkaar om tot een licht roze te komen en als ik mij niet bedrieg is dit vingerhoedskruid.
En als je hier aan voorbij gaat moet je bij de komende afslagen even goed opletten want ik heb een foutje gemaakt in een afslag; en dit resulteerde in een leuke anekdote.
Ik merk dat ik verkeerd ben gelopen en ik keer op mijn stappen weer; om bij de eerst volgende gelegenheid het domein waar ik terecht ben gekomen te verlaten ware het niet dat er een stevig hek met prikkeldraad staat. Ik ben ook niet van de jongste en dacht even na over hoe ga ik dit aanpakken; op die moment komt er een auto aangereden waar 2 heren uitstappen.
De éne geeft mij een foldertje en zegt we hebben een uilenkast gaan vervangen; en zij dachten dat ik de plaatselijk boswachter was. Dus ik vertel hun dat ik een verkeerde afslag heb genomen en of zij het hek kunnen openen? Nee daar hebben wij geen toegang toe zeggen ze; maar we hebben een ladder dus we helpen je er wel even over en op die manier ben ik bespaard gebleven van nog een aantal extra kms terug keren.
Ik kom aan in het gemeentelijk park en ik hoor meteen het geluid van een opgeschrikt die; wist ik veel dat dit geluid zou resulteren in onderstaande mooie foto's en de mooiste beelden gebeurden zo snel dat deze enkel in mijn hoofd zijn bewaard gebleven.
Eén van de ganzen was te dicht bij Mevrouw Zwaan en haar jonge kroost gekomen en natuurlijk was meneer Zwaan daar niet van gediend en ging meteen in de aanval; dit duurde tot dat de gans en zijn collega's er waren er een 3 tal effectief het water hebben verlaten en de situatie was bekoeld. De ganzen kwamen zo dicht bij ons omdat ze geen andere keus hadden.
Via de Maat terug naar de brug over het kanaal let op dit is een intacte Genie brug uit WO II eigenlijk een pracht bewaard stuk.
En hier ligt hij dan de klippende Klepper net als in het Suske en Wiske album.
En dan vatten we de tocht aan richting Ponte Ventura en ja dat weegt 16 km is te veel voor een hervatting maar goed we zijn thuis geraakt al heb ik 's avonds niet te veel meer gedaan.
GPX File hieronder.
