03 - Muziekbos - 10.2 km

 Laat mij alvast beginnen met dat dit een heel mooie wandeling is in een heel mooie streek. Het heet hier niet voor niets de Vlaamse Ardennen want je krijgt echt wel de indruk dat je in de Ardennen aan het wandelen bent.

Er zijn een paar parkings in de buurt van deze kapel en ik heb de zon ook besteld voor deze wandeling, waardoor het truitje dat ik in het begin aan had al snel uit gaat.

En dit soort landschappen krijg je voortdurend te zien. Ik gooi ze niet altijd op foto omdat ik uit ervaring weet dat een foto van een landschap en zeker met een GSM maar de helft weergeeft van hoe adembenemend deze in werkelijkheid is.

Ik heb een paar foto's van de toren genomen en bovenstaande is veruit wat mij betreft de mooiste.

En hier bij de grafheuvel. Verwacht er niet teveel van het lijkt gewoon een begroeide berg zand.

Zoals reeds gezegd adembenemende landschappen.

En dan weer het bos in waar ik dan bovenstaande foto heel erg geslaagd vind omwille van de licht inval.

Naast het bos zit er ook zoveel afwisseling in de wandeling dat deze nooit gaat vervelen en je eigenlijk een kind waant in een grote speeltuin, ook al ben ik daar dan wel ietsje te oud voor.

En dan krijg ik de kapel weer in zicht en ik weet dat het ten einde is.

Zoals steeds de GPX maar deze keer met een dikke aanrader van deze te downloaden en de wandeling zelf te gaan doen.

08 - Eksaarde - Het mysterie van de twee kruisen - 11.3 km

Heerlijk wandel weer en we gaan niet ver weg ook een wandeling die ik al een paar keer heb gedaan. Maar nog nooit in de Lente of zomer.

Ik vertrek aan de kerk en volg dan de kruisweg en ik dacht dat ik netjes alle beelden had maar toch moet er bij het maken van de foto's iets verkeerd zijn gelopen. Dus ik zou zeggen dan maar voor een volgende keer. Want de wandeling is redelijk populair en ik vermoed dat ze nog een paar keer op mijn weg zal komen.

En dan komen we aan bij de Kruiskapel en deze heb ik vorige keer reeds uitgebreid op foto gezet dus ik beperk mij deze keer tot 1 beeld.

En dan gaan we op weg naar de vaart waar we ook een hele poos langs zullen lopen en aan de hand van de onderstaande beelden zien we dat ieder sezoen toch weer anders is en je mag de wandeling wel kennen maar wat je tegen komt is steeds wel anders. Ook moet ik zeggen dat deze wandeling van de andere zijde start en ook voor een deel een ander stuk volgt.

En deze vriendjes zaten op het pad waar ik langs moest van de zon te genieten dus ik was genoodzaakt om de rust te verstoren.

Mmories zegt men dan toen ik klein was plukten we hier de bloempjes van en van achter in de kelkjes zit nectar en dat was dus ons snoepgoed toen we in het veld/bos aan het spelen waren.

De knotwilg en omwille van de plaats heb ik hem op foto kunnen vastleggen vanop een heel andere punt. Later op de dag even kijken of deze niet de nieuwe achtergrond van de blog kan worden.

En normaal maak ik nooit video's voor de blog en beperk ik mij tot foto's maar onderstaande is moeilijk op foto vast te leggen. Je ziet een stilstaand beeld maar draai je volume omhoog en luister naar die 'Concert in de natuur'

Een laatste kapel in een wijk en dan terug op weg naar de kerk. Daar staan een paar banken dus ideaal om een paar boterhammen op te eten en even uit te blazen van deze mooie tocht.

Als u deze ook eens wil lopen vind u hieronder de GPX.

07 - Berlare-Overmere - Over de zwarte madam en de turfputstekers - 14.3 km

 

 

We vertrekken aan de kerk in Berlare. Vandaag hebben we het weer mee een lekker zonnetje wel een frisse wind, maar ideaal wandelweer.

Een rondje rond de kerk levert een paar mooie plaatjes op.

En dan duiken we de polder in voor heerlijk ontspannen wandelen wat heel mooie landschappen op leverd.

 

 

Hoe de natuur je ook weer steeds doet versteld staan. Hier een wilg die in brand heeft gestaan en terwijl de boom dus half dood is groeit hij heerlijk verder.

En zo zag er een stal dus vroeger uit. Dat is ondertussen wel heel fel verandert.

En een de richting Donkmeer uit ademt de wandeling een en al natuur.

Je ziet het niet heel goed maar als er bij was merk je het goed aan het gedrag van de ouders die erg beschermend is naar hun kleintjes toe.

Water en wat zure ondergrond dus de paddestoelen ontbreken dus ook niet.

Momenteel is de Chiro van Berlare gehuisvest in dit huis. En ik kon het terrein niet op dus het is moeilijk te zien op de foto maar ter plaatse zie je duidelijk dat dit huis scheef staat.

Perfect beeld heb je dus niet met een GSM zeker niet als deze al iets ouder is maar je herkent vast wel de reiger die voor mij op het pad zit.

Afsluiten doen we met het Kasteel van Berlare wat eigenlijk in erbarmelijke staat is maar wel een heel mooi park heeft.

En natuurlijk ook de GPX file.