Van Maart is het reeds geleden dat ik de wandelschoenen heb aangetrokken. Reden hiervoor is vooral te zoeken in de gezinsuitbreiding.
Februari is "Lady" in mijn leven gekomen. Zij is een edelpapegaai en vraagt wat organisatie en ook behoorlijk veel aandacht maar ook wel super om haar als deel van mijn leven te hebben ze is mijn 'Partner for life', ze is genoemd naar het liedje van Chris De Burgh - The lady in red.
Zij blijft vandaag thuis en ik heb mijn reeds derde wandeling in Het Stropersbos uitgekozen ze is niet erg groot en het is lekker dicht bij huis. Kleine kink in de kabel blijkt dat mijn GPS voor de auto niet het startpunt voor de wandeling aanvaard heeft dus ik besluit om naar voorgaande startpunt te rijden.
Achter het Klingspoor liggen de voetbalterreinen van De Klinge en tevens vind je deze reconstructie van de "Draad" zoals hij tijdens WO I werd genoemd. En het is hier dat ik de wandeling oppak.
En dan denk ik eindelijk wandeling 3 en ik neem de grote grazer 'Het Konikpaard' waar, wist ik toen veel dat ik ze weldra goed en van dichtbij zelfs iets te dichtbij zou zien.
Oei even opletten waar je u voeten zet. Op het pad kruipt deze mooie rups mij voor mijn voeten.
Welke soort of wat voor vlinder hier uit komt is onzeker ik heb deze bij Iseek ingediend ter indentificatie.
En na een aantal kms zie ik plots jawel Paarden op het pad.
Ik ga dichterbij om onderstaande 2 foto's te maken.
Maar ik merk al snel dat de één van de hengsten die tussen de kudde loopt nerveus wordt van mijn aanwezigheid. Dus ik keer op mijn stappen terug waarop de kudde zich beweegt en mij rustig volgt. Dus ik kom aan zo een typisch poortje dat de grazingsgebieden afsluit. En ik dacht ik zet mij in het poortje dan sta ik op zijn minst veilig als hij op mij afkomt ga ik aan de andere kant staan probleem opgelost.
Maar tevens sta ik op de ideale positie om wat foto's te nemen.
Ik krijg eindelijk mijn koniks paardjes te zien.
Wat ik echter niet had gezien maar nu wel hoorde want achter mij hoorde ik een gesnuif van een paard. In mijn rug stonden dus 4 jongen hengsten die langs de andere kant waren genaderd.
Ik draai mijn GSM om ook daar een foto van te maken waarop de leider van de 4 een fel gehinnik uitstoot dus hij vatte dit op as een bedreiging en ze worden allen erg onrustig. Ik steek mijn GSM weg en blijf kalm en rustig in het poortje staan. Ik kijk achterom of ik uit dit poortje weg kan want de kudde is door gelopen. Maar de hengst van de kudde staat demonstratief op het pad mijn enige uitweg uit dit poortje.
Ik zit dus ingesloten tussen 5 forse hengsten, waarvan er 4 erg onrustig zijn en nu voorbij mij galoperen, terugkomen en dan komt de leider van de 4 op het poortje af. Hij steekt zijn kop over het hek en bekijkt mij er rest nu een meter tussen ons in als hij dit poortje inloopt kan hij me zo verpletteren.
Ik blijf rustig laat me bekijken en blijf stilstaan, waarop hij merkt dat ik geen bedreiging vorm hij omdraait en ze met 4 wegstormen om een paar minuten later over het wandelpad voorbij te lopen de kudde achterna.
Ik heb ze dus van heel dichtbij gezien maar tevens was dit ook wel een beangstigend moment.
Deze besstje op de distel zijn veel kleiner en minder bedreigend 'Lieve Heersbeestje' maar ik vind de Engelse benaming veel mooier 'Lady Bug'.
Een paar hele mooie bloemen op weg naar de auto en we keren weer huiswaarts.
GPX file van deze wandeling vind je hieronder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten